Annotation
Die lateinischen Verse Lampsonius’, in denen er den Maler selbst sprechen lässt, gibt van Mander auf Niederländisch wieder: »Een rouw Cyclopsche Smidt heb ick gheweest te vooren:/ Maer doe een Schilder oock mijn Vrijster vrijdde snel,/ En dat dat Meysken loos verwijtigh my liet hooren,/ Dat sy op t’aenebeeldt de donderslaghen fel/ Veel verder van haer wierp, als stil Pinceeler spel,/ Heeft my der liefden cracht een Schilder haest doen wesen,/ Sulcx wijst aen waer te zijn, een cleen aenbeeldken wel,/ Sijnde op mijn Tafereel een teecken uytghelesen./ Ghelijck Cypris vercreegh van Mulciber voor desen/ De wapens van haer soon, O grootst Poeet: als dit,/ Hebt ghy een Schilder cloeck, ghemaeckt van een rouw Smidt.« (vgl. Mander, Schilderboek, Het leven van Quintijn Messijs, Schilder van Antwerpen, hier zitiert nach der Ausgabe von 1604, vgl. Online-Ausgabe DBNL, fol. 215v [Accessed: 2011-11-08. Archived by WebCite® at http://www.webcitation.org/632ZrgrU6]). Sandrart zitiert den lateinischen Wortlaut am Ende der Vita und gibt eine deutsche Übersetzung, für die Sigmund von Birken verantwortlich gewesen sein dürfte, dem die redaktionelle Überarbeitung von Sandrarts Schrift oblag und der die sprachliche Abfassung der Teutschen Academie maßgeblich beeinflusste (vgl. Klemm 1995; Laufhütte 1998, S. 25–29; Möseneder 2000, S. 163; Laufhütte 2011, S. 22). Vgl. auch das Porträt in den Effigies pictorum.
Annotation by Christina Posselt — 08/22/2011